Recenzja albumu LaFee "LaFee"

1. Prinzesschen
2. Virus
3. Mitternacht
4. Wo Bist Du (Mama)
5. Verboten
6. Halt Mich
7. Das Erste Mal
8. Du Lebst
9. Was Ist Das
10. Lass Mich Frei
11. Sterben Für Dich
12. Wo Bist Du (Mama) (Heavy Mix)

Pod pseudonimem LaFee ukrywa się Christina Klein, 22-letnia wokalistka niemiecko-greckiego pochodzenia. Jej kariera rozpoczęła się w 2004 r. od występu w niemieckim programie "Kiddy Contest", w którym została rozpoznana przez producenta Boba Arnza. Pomógł jej w nagraniu pierwszego singla "Virus", jej kariera powoli nabierała rozpędu, a w rodzinnych Niemczech zaczęła osiągać pierwsze sukcesy. Do tej pory nagrała cztery studyjne krążki - dzisiaj zajmę się oceną pierwszej płyty LaFee, która została zgłoszona przez jedną z czytelniczek do recenzji.

LaFee na swojej pierwszej płycie zatytułowanej po prostu "LaFee" prezentuje mieszankę takich gatunków jak pop, alternatywny rock i gotycki rock, więc nie jest ani za słodko, ani zbyt mrocznie. Gdzieniegdzie utwory podszyte są niewielką dawką elektroniki. Fani nieco mocniejszej muzyki z damskim wokalem powinni być usatysfakcjonowani tym materiałem. Wiele tu mocniejszych momentów z pazurem i wyeksponowanymi gitarami, ale także znalazło się miejsce dla bardziej stonowane nagrania. Szczerze powiedziawszy nie przepadam za językiem niemieckim, ale w trakcie przesłuchiwania debiutu LaFee moja niechęć do tego języka chwilowo poszła w zapomnienie.

Pierwszą płytę wokalistki można określić jako spójną, utwory są utrzymane w podobnej konwencji, ale nie zlewają się ze sobą. Żaden z tracków nie męczy w trakcie odsłuchu, raczej szybko wpadają w ucho dzięki swojej chwytliwości. Singlowe "Virus", "Was Ist Das" i "Prinzesschen" to najbardziej wpadające w ucho piosenki na tej płycie. Z tego zestawu najbardziej przypadł mi do gustu trzeci kawałek. Już od pierwszych sekund słyszymy mocne gitary. Głos LaFee brzmi z początku łagodnie, ale w refrenie jest już bardzo zdecydowany. Całość jest dynamiczna i po prostu słucha się tego utworu bardzo dobrze. Pierwszy z nich zapowiada się na spokojną balladę, jednak później dochodzi coraz więcej dźwięków i mamy do czynienia z bardziej energetyczną pozycją. Mam mieszane uczucia co do "Was Ist Das". Moim zdaniem utwór nie jest zbyt dopracowany, refren jest chaotyczny, wokal LaFee został przytłoczony przez muzykę. 

"Wo Bist Du (Mama)" to poruszający track. W większej części utworu aranżacja została ograniczona do minimum, słychać jedynie spokojną grę pianina. Jest ono jedynie dodatkiem do pełnego emocji wokalu LaFee - piosenkarka śpiewa szczerze i prosto z serca. Później pojawiają się mocne gitary, a głos Niemki staje się bardziej dramatyczny. Warto parę słów poświęcić utworowi "Mitternacht". Całość jest nieco mroczna, szczególnie zwrotki, po których nie wiadomo czego dalej się spodziewać, a głos wokalistki brzmi w nich ciekawie. W refrenie następuje prawdziwa eksplozja aranżacyjna - to jeden z lepszych punktów na "LaFee". Zadziorne "Lass Mich Frei" ma fajną melodię, jednak nie podoba mi się na tyle, by powrócić do tego utworu w przyszłości. "Verboten" wyróżnia się spośród pozostałych utworów folkowymi wstawkami, później pojawiają się obowiązkowe gitary i utwór nabiera na sile. Klimatyczne "Du Lebst" skojarzyło mi się z muzyką Nightwish - inspiracja czy nie, wyszło całkiem poprawnie. W balladzie "Sterben Für Dich" powiewa nudą, nie przekonuje mnie także "Halt Mich", utwór wypada niezwykle blado na tle reszty.

Album nie spodobał mi się na tyle, by nie wiadomo jak długo się o nim rozpisywać. Jest parę utworów, do których powrócę w najbliższym czasie, gdyż słucha mi się ich bardzo dobrze. Są też takie, które nie przykuły mojej uwagi w wystarczającym stopniu. Płytę oceniam na plus i polecam osobom, które zaczynają swoją przygodę z niemiecką muzyką.

Ocena: 6/10