Recenzja albumu Patricka Wolfa "The Bachelor"

1. Kriegspiel

2. Hard Times
3. Oblivion
4. The Bachelor
5. Damaris
6. Thickets
7. Count of Casualty
8. Who Will?
9. Vulture
10. Blackdown
11. The Sun Is Often Out
12. Theseus
13. Battle
14. The Messenger

Patrick Wolf to brytyjski wokalista, skrzypek i multiinstrumentalista. Gra bowiem na wielu instrumentach, między innymi na harfie, ukulele, wiolonczeli, gitarze, pianinie i akordeonie. W przeszłości artysta zarabiał grając w kwartecie smyczkowym na ulicach Londynu, a także był członkiem grupy Maison Crimineaux. Jego muzykę można określić jako folk połączony z elektronicznym brzmieniem. Już od dziecka inspirował go kompozytor Karlheinz Stockhausen i wtedy zainteresował się muzyką elektroniczną z początków XX wieku. Ciekawiło go eksperymentowanie z dźwiękiem.

"The Bachelor" to czwarty studyjny album Patricka Wolfa. Początkowo artysta planował wydanie dwupłytowego wydawnictwa o tytule "Battle", jednak później zrezygnował, mówiąc, że nie chce dawać słuchaczom za dużo na raz. Krążek został nagrany zaraz po zakończeniu trasy promującej poprzednią płytę Wolfa, a mianowicie "The Magic Position". "The Bachelor" został wydany 1 czerwca 2009 roku nakładem wytwórni Bloody Chamber Music. Te czternaście utworów to wynik depresji, która towarzyszyła artyście w trasie.

Do mocniejszych punktów na płycie zaliczam cudowne "Thickets", z niesamowitym klimatem, singlowe "Hard Times" oraz "Damaris". Mamy tutaj folkowe, rockowe (utwór "Battle") i etniczne elementy połączone z muzyką elektroniczną. W nagrywaniu krążka Patrickowi Wolfowi towarzyszyli: aktorka Tilda Swinton, artystka folkowa Eliza Carthy oraz pionier muzyki elektronicznej, Matthew Herbert. Promowały go trzy single, a mianowicie "Vulture", "Hard Times" oraz "Damaris".

"The Bachelor" to pierwszy, i jedyny album Patricka Wolfa, który przesłuchałam. Nie mogę więc za bardzo ocenić jakości całej twórczości tego artysty. Jednak album, który zrecenzowałam, uważam za jeden z ciekawszych 2009 roku. Połączenie muzyki elektronicznej z folkową i indie dało naprawdę ciekawy i oryginalny efekt. Na pewno jest to płyta, którą powinno się znać. Artysta nie powielił starych schematów, poszedł do muzyki kreatywnie i udało mu się nagrać bardzo dobre utwory.

Ocena: 8/10