Recenzja albumu Christiny Aguilery "Bionic"

1. Bionic

2. Not Myself Tonight
3. WooHoo
4. Elastic Love
5. Desnudate
6. Love & Glamour (Intro)
7. Glam
8. Prima Donna
9. Morning Dessert (Intro)
10. Sex For Breakfast
11. Lift Me Up
12. My Heart (Intro)
13. All I Need
14. I Am
15. You Lost Me
16. I Hate Boys
17. My Girls
18. Vanity
DELUXE EDITION
19. Monday Morning
20. Bobblehead
21. Birds Of Prey
22. Stronger Than Ever
23. I Am (Stripped)

Christina Aguilera jest bardzo wszechstronną artystką, nagrywa utwory w przeróżnych gatunkach muzycznych. Jej wizerunek także ulega zmianie - była już wyzywającą Xtiną i elegancką Baby Jane. W przypadku swojego czwartego studyjnego albumu piosenkarka przybrała pseudonim Madame X i pokazała nowe elektroniczne brzmienie. Jego premiera przypadła na moment królowania Lady GaGi na rynku muzycznym, przez co Aguilerę oskarżono o duże podobieństwo do niej...

Album "Bionic", bo o nim właśnie dziś mowa, ukazał się na rynku 8 czerwca 2010 roku nakładem wytwórni RCA. Lista gości, z którymi artystka miała okazję współpracować w czasie nagrywania płyty, jest długa i naprawdę interesująca: Switch, Polow Da Don, Ladytron, Sia, Le Tigre, Linda Perry, M.I.A., Goldfrapp, Ester Dean, Focus..., John Hill, Samuel Dixon, Tricky Stewart, Nicki Minaj i Peaches. Niestety nie wszystkie utwory stworzone przez tych muzyków znalazły się na "Bionic" - ale o tym później. W podstawowej wersji krążek zawiera osiemnaście piosenek, a wersja deluxe wzbogacona jest o pięć dodatkowych tracków.

W początkowej fazie przygotowywania nowego materiału artystka zapowiadała, że pragnie stworzyć futurystyczny album. Oto, co sama powiedziała: "W czasie ciąży (...) zaczęłam zastanawiać się nad przyszłością i przyszłymi pokoleniami. Słuchałam wtedy dużo elektronicznych zespołów. To wszystko sprawiło, że zapragnęłam stworzyć futurystyczny album. Co więcej, pragnęłam go zrobić właśnie z tymi ludźmi, którzy mnie inspirowali". Pora zwrócić uwagę na trójwymiarową okładkę krążka. Obrazuje ona Kryśkę jako pół-człowieka, pół-robota, czyli różnorodność, którą na nim znajdziemy. Według Christiny Aguilery płyta jest mieszanką różnych gatunków i stylów muzycznych: popu, elektroniki i r&b. Jak na jej każdym krążku, i tym razem są piosenki szybkie i taneczne oraz uczuciowe ballady.

Z krążka wydano tylko trzy promujące go single: "Not Myself Tonight" z bardzo odważnym tekstem i teledyskiem, według mnie mierne "WooHoo" nagrane z Nicki Minaj oraz niezwykle uczuciowe i smutne "You Lost Me". Album miał bardzo słabą i krótką promocję, co niestety wpłynęło na jego odbiór przez słuchaczy.

Chętnie przedstawię tracki, które są naprawdę udane - nie tylko pokazują możliwości wokalne piosenkarki, ale i jej wszechstronność. Na pewno warto zwrócić uwagę na balladę "Lift Me Up". Po raz kolejny Aguilera skorzystała z pomocy Lindy Perry i wspólnie stworzyły właśnie tę wzruszającą piosenkę (przy okazji polecam występ piosenkarki podczas koncertu Hope For Haiti Now, kiedy to wykonała ona akustyczną wersję tego utworu). Na wersji deluxe znajduje się jedna z lepszych kompozycji Christiny, a mianowicie dzieło grupy Ladytron, "Birds Of Prey". Ubolewam nad tym, że nie znajduje się ona na podstawie i nie została wydana jako singiel. Piosenka jest bardzo futurystyczna, oryginalna i tajemnicza. Moim trzecim faworytem z albumu jest "Elastic Love" z M.I.A w roli gościa. Piosenka ma naprawdę interesujący podkład i jest mocno elektroniczna, a głos Christiny brzmi fantastycznie. "Vanity" jest naprawdę ciekawym trackiem. Bardzo ironiczny, więc nie należy go brać na poważnie. Warto posłuchać, świetnie kontrastuje z "I Am". Pora przejść do gorszej części materiału, obniżającą ocenę całości. Po pierwsze, na albumie znalazły się intra, które według mnie nic nie wnoszą i są pewnego rodzaju "zapychaczami". Nawet "My Heart (Intro)", które może rozczulić słuchacza, nie jest zbyt dopracowane. Idąc dalej, utworami "I Hate Boys", "Desnudate" czy "Sex For Breakfast" Christina mnie zasmuciła. Moim zdaniem nie pasują do niej takie kawałki, a warstwa tekstowa pozostawia wiele do życzenia - zostały napisane jakby na odczepnego. Jeśli chodzi o "Stronger Than Ever" z wersji deluxe, to widzę w tym utworze podobieństwo do "Fighter" i mnie ono nie przekonuje.

Album "Bionic" bardzo lubię, ale obdarzoną pięknym głosem Christinę stać na wiele więcej. Gdzie podziały się wspaniałe, pełne wrażliwości teksty piosenek oraz dopracowane kompozycje? Z początkowej koncepcji krążka nie zostały zrealizowane główne pomysły - widać, że Christina nie miała pełnej kontroli nad całokształtem albumu. Artystka jako wielka perfekcjonistka nie czuła, że wydała dostatecznie dobry materiał, by móc go promować. Mimo wszystko jej eksperyment z muzyką elektroniczną udał się. Szkoda tylko, że tylko jeden utwór od Ladytron znalazł się na płycie, a ten od Goldfrapp w ogóle nie ujrzał światła dziennego. Mam nadzieję, że przy następnej płycie, która jest w przygotowaniu, artystka zachwyci słuchaczy - tak, jak to miało miejsce w przypadku "Stripped" i "Back To Basics".

Ocena: 6/10


O moim blogu wspomniano w audycji Wieczorek Blogerów Radia Iwelynne. Cały program trwa prawie godzinę i warto posłuchać, gdyż jest w nim mowa także o innych blogach muzycznych. Zapraszam serdecznie do wysłuchania audycji tutaj oraz dziękuję właścicielom radia za wzmiankę na temat mojego bloga :)