Recenzja albumu Beyoncé "Beyoncé"

1. Pretty Hurts
2. Haunted
3. Drunk In Love
4. Blow
5. No Angel
6. Partition
7. Jealous
8. Rocket
9. Mine
10. XO
11. ***Flawless
12. Superpower
13. Heaven
14. Blue

Końcówka roku to dla wielu osób czas podsumowań - w tym także muzycznych. Gdy już większość muzycznych portali podzieliła się swoimi rankingami najlepszych albumów i piosenek 2013 roku, nieoczekiwanie światło dzienne ujrzał najnowszy krążek Beyoncé. Bez żadnych zapowiedzi i informacji oraz podsycających atmosferę singli artystka pokusiła się o wydanie swojej piątej płyty. Co najważniejsze, wzbudziła ona ogromne zainteresowanie i wręcz sprzedaje się jak świeże bułeczki. Taki czyn jest niemożliwy dla wielu artystów. Możemy więc uznać, że pod względem komercyjnym płyta osiągnęła sukces. Jak z kolei prezentuje się muzyczna strona longplaya? Minęło parę tygodni od pamiętnego 13 grudnia, emocje opadły, a ja dopiero teraz postanowiłam podzielić się własną recenzją tej płyty.

Artystka zatytułowała swoją płytę po prostu "Beyoncé" i przyozdobiła minimalistyczną, niczego nie obiecującą okładką, po której nie wiadomo czego się spodziewać. W zeszłym roku otrzymaliśmy kilka płyt sygnowanych nazwiskiem/imieniem artysty - wystarczy wspomnieć m.in. Avril Lavigne, Ciarę, Paramore czy Demi Lovato. Taki zabieg zawsze przykuwa moją uwagę i rodzi nadzieję na jakiś przełom. Jedne z tych płyt zawiodły, inne nie. Jak to jest w przypadku wokalistki? Płyta jest prawdziwą gratką dla fanów Amerykanki - nie dość, że znalazło się na niej aż czternaście świeżutkich kompozycji, to do każdej z nich został nakręcony teledysk (tzw. visual album). Zanim przejdę do omówienia strony muzycznej tego albumu, powiem parę słów na temat ostatniego wydawnictwa wokalistki. Na "4" zaserwowała słuchaczom głównie klasyczne rhythm and bluesowe ballady, które tworzyły bardzo solidną, spójną całość. Krążek był dowodem na to, że Beyoncé nie podąża za trendami i kieruje się własnymi upodobaniami muzycznymi. Jej najnowszy album to kolejne dopracowane dzieło. Czy płyta jest dla przełomem w jej karierze? Amerykanka może i nie zmieni nią oblicza muzyki, ale dba o swój rozwój i nie stoi w miejscu. Pod względem muzycznym nie uświadczymy tutaj na pewno przełomu ani żadnych zmian w brzmieniu - Beyoncé wciąż obraca się w stylistyce, która pasuje do niej najlepiej, czyli R&B+pop+soul+hip hop, nie gardzi też elektroniką. Wszystko jest bardzo wyważone i swobodne, słychać, że wokalistka miała nad każdym utworem pełną kontrolę i żaden z nich nie pełni roli typowego zapychacza.

Na albumie jest aż czternaście utworów, więc nie będę przyglądać się dokładnie każdemu, bo to zajęłoby wieczność. Może zacznę od piosenek, które zainteresowały mnie w pierwszej kolejności. Moim absolutnym faworytem jest utwór "Drunk In Love", w którym gościnnie pojawia się Jay-Z. Jak to jest, że każdy nagrany z nim kawałek prezentuje wysoki poziom (przynajmniej ja jestem fanką ich kolaboracji)? Uwielbiam w nim nieco orientalny początek, uwielbiam elektroniczne smaczki, uwielbiam moment, gdy Beyoncé rapuje i olśniewa swoim mocnym głosem. A wstawka Jay'a to wisienka na torcie. Mogłabym słuchać go w kółko. Gdy po raz pierwszy przejrzałam tracklistę płyty, moją uwagę przykuł utwór nagrany z Frankiem Oceanem. Wokalista zachwycił mnie swoją solową płytą, więc byłam naprawdę ciekawa, jak wypadła jego kolaboracja z Beyoncé. Po pierwszym przesłuchaniu "Superpower" miałam mieszane uczucia, ale teraz słucham go z niezmienną ciekawością. Jest stonowany, nieprzekombinowany i intymny, bardzo w stylu Franka. Nie sposób uwolnić się od niebywale zmysłowego "Partition". Pierwsza część utworu (Yoncé) jest bardzo hip hopowa, potem przechodzimy w część dużo bardziej charakterystyczną. Na początku kawałek wydawał mi się chaotyczny, ale teraz praktycznie nic mi w nim nie przeszkadza - no, może ostatecznie pozbyłabym się wypowiedzianej po francusku końcówki. Umiejscowienie na początku albumu utworu "Pretty Hurts", a na końcu "Blue" raczej nie jest dziełem przypadku. Pierwszy z nich to mocna, dynamiczna kompozycja, która porusza bardzo ważny temat pogoni za perfekcją w wyglądzie. Ta pozycja jest też zapowiedzią tego, że płyta jest o czymś, pod względem liryki nie ociera się o banał. Natomiast "Blue" o ograniczonej aranżacji wydaje się być bardzo ważnym utworem dla wokalistki - w końcu opowiada o jej córeczce Blue Ivy, pojawiającej się zresztą w tym utworze. To naprawdę ładne zakończenie płyty.

Singlowe "XO" to przebojowy, pozytywny, idealny na koncerty numer. Nie wypada banalnie, a ciekawie i wciągająco. I w dodatku ta chrypka Beyoncé... Czego chcieć więcej? Natomiast "***Flawless" podoba mi się tylko częściowo. Najpierw mamy zabarwiony elektroniką kawałek Bow Down, przemówienie nigeryjskiej pisarki Chimamandy Ngozi Adiche, a dalsza część jest hip hopowa, utrzymana w bardzo wyrazistym, trochę mrocznym klimacie. Niektóre momenty za bardzo kojarzą mi się z Rihanną i M.I.A., ale ogółem utwór mogę ocenić na plus. Na pewno zwraca uwagę. "Haunted" ma bardzo hipnotyzujący wstęp (Ghost), który poraża elektryzującym dubstepowym bitem. Jednak to nie koniec eksperymentów, właściwa część utworu również intryguje użytymi dźwiękowymi patentami. Warto posłuchać też niepozornego "Jealous". Na początku utwór w ogóle mnie nie zainteresował, teraz bardzo chętnie po niego sięgam. Fajnie wypada lekko funkowe "Blow", które wyszło spod ręki Pharrella Williamsa oraz zadziorne "Rocket" nawiązujące do soulowej klasyki. To ta lepsza strona płyty. Są niestety momenty, które nieco przynudzają i ciężko nie wcisnąć przycisku przewiń. Zbyt wielkiego wrażenia nie robią na mnie zbyt mdłe "Mine" w duecie z Drake'em (wstawka wokalisty jest wręcz drażniąca) czy klasyczne "Heaven". Jeśli chodzi o wokalistkę, to zdecydowanie wolę jej wyrazistsze kawałki. Kto jednak wielbi delikatną stronę artystki, powinien być usatysfakcjonowany tymi kompozycjami.

Jeśli chodzi o środowisko muzyki popowej, to czołowe wokalistki tego gatunku wydały w 2013 roku albumy, które, delikatnie mówiąc, zawiodły (nazwisk nie będę przytaczać, gdyż większość osób domyśla się o kogo chodzi). Na szczęście z pomocą przyszła Beyoncé - jej nowa płyta to pakiet zróżnicowanych i rozbudowanych kompozycji. To niewątpliwie ważny moment w karierze wokalistki. Nie przegapcie tego wydawnictwa!

Ocena: 7/10